เครื่องแต่งกายไทยในรัชกาลที่6 การแต่งกายของสตรี ต้นรัชกาลที่ 6 ยังคงนุ่งโจงกระเบน ใส่เสื้อระบายลูกไม้ แต่คอจะลึกกว่าเก่า และ นิยมแขนยาวเสมอศอก แขนไม่พองมาก และ ไม่รัด ปลายแขน เป็นชั้นๆ มีผ้าสไบพาดไหล่โดยรอบ ตอนหัวไหล่ ติดเข็มกลัด แล้วปล่อยให้หย่อนลงมา รวบชายสไบไว้ข้างลำตัว ทิ้งชายยาวมีการใช้ ผ้าแพรพิมพ์ดอก เป็นแพรสะพาย นอกเหนือจากผ้าแพรบาง หรือ ผ้าลูกไม้อย่างสมัยก่อน ต่อมาเริ่มนุ่งซิ่น ตามพระราชนิยม ในรัชกาลที่ 6 นิยมผ้าซิ่น มีลายเชิง งดงามแบบเสื้อจึงเปลี่ยนไปเพื่อให้เหมาะสม สำหรับใส่เข้าชุดกับผ้าซิ่น เสื้อระบายลูกไม้ เป็นชั้น หรือเชิง ซึ่งนิยมกันมาแต่ เดิมจึงเสื่อมความนิยมลงมา เป็นผ้าแพร ผ้าโปร่งบาง หรือผ้าพิมพ์ดอก คอเสื้อกว้างขึ้นอีก และแขนเสื้อสั้น ประมาณต้นแขน นอกจากนี้ ยังตบแต่งด้วยเสื้อ ตามความพอใจ ของผู้สวมใส่ เมื่อหันมานุ่งซิ่น แล้วก็ไม่นิยมสะพายแพรอีกต่อไป การสะพายแพร ซึ่งพัฒนา มาจาก การห่มสไบเฉียง ตามลักษณะ การแต่งกายแบบ สตรีไทยแต่โบราณ จึงถูกยกเลิกไป โดยปริยาย อาจเป็นเพราะ เห็นว่าตัวเสื้อ ”เป็นแหม่ม” อย่างเต็มที่แล้ว การสะพาย แพรดูจะไม่เข้าชุดกัน สตรีสมัยนี้ยังคงสวมถ...